นิยาย BTE || Begin to The End Online : Dek-D.com

สวัสดีครับ reader ทุกคนที่ให้ความสนใจกับนิยายเรื่อง Begin to The End ผมในนามปากกา Malum ซึ่งในภาษาละติน แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า Bad ทำไมถึงต้อง Bad เพราะผมชอบสไตล์นี้ไงหละ จริงๆผมจะเขียนตามกระแสก็ได้อยู่หรอก แต่ผมว่าเราชอบแนวทางไหนก็ไปในแนวทางนั้นให้สุดดีกว่า โดยนิยายเรื่องนี้ผมจะถ่ายทอดตัวตนของผมออกมาจากนิยายเรืองนี้ โดยจะสอดแทรกเรื่องราวในชีวิตจริงลงไปด้วย ก็ขอฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะครับ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จุน เด็กหนุ่มผู้เกิดมาในครอบครัวที่ค่อนข้างยากจน ไม่มีฐานะทางสังคม มีเพียงแค่สมาชิกในครอบครัวที่ดูอบอุ่น ในขณะที่จุนอายุได้ 9 ขวบ เขาก็พบว่าตัวเองชอบในการที่จะคิดค้นและลองทำในสิ่งใหม่ๆ เขาได้สร้างสิ่งของเครื่องใช้ขึ้นมาเองโดยการไปขอวัสดุเหลือใช้จากร้านซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าในหมู่บ้าน ซึ่งเค้าได้สร้างความประหลาดใจให้คนในชุมชนเป็นอย่างมากด้วยการ สร้างเครื่องปลูกพืชโดยอาศัยพลังงานไอน้ำเป็นเชื้อเพลิงหลักทำให้ผู้ใหญ่บ้านเห็นแววจึงช่วยกันระดมทุนให้จุนได้เข้าเรียนในโรงเรียนที่มีคุณภาพ จากนั้นจุนก็ตั้งใจศึกษาเล่าเรียน กลับบ้านทุกครั้งจะหมกตัวอยู่แต่ในห้องเพื่ออ่านหนังสือ แม้จะเข้าเรียนช้ากว่าเด็กคนอื่น แต่ด้วยความสามารถ และความไม่หยุดค้นคว้าหาความรู้ จุนก็ได้เตรียมที่จะสอบเลื่อนชั้นโดยใช้เวลาในชั้นประถมเพียงแค่ 1 ปีเท่านั้น ชาวบ้านต่างดีใจที่จุนเป็นเด็กที่ขยันพากเพียร แต่ใครจะรู้แท้จริงแล้วจุนนั้นมีปัญหาอยู่อย่างนึงนั่นก็คือ น้องชายที่พึ่งเกิดมาได้ไม่ถึง 1 ปี จากพ่อแม่ที่คอยสนับสนุน ตอนนี้ไม่มีแล้ว พ่อและแม่ให้ความสนใจเพียงเด็กทารกที่พึ่งเกิดใหม่น่าตาก็ดูน่ารัก แต่ว่าไม่ใช่สำหรับจุน จากที่เมื่อก่อนเมื่อเขากลับถึงบ้านพ่อแม่ก็จะคอยมาถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง รับฟังเรื่องราวต่างๆที่เด็กหนุ่มได้พบเจอมา แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว...

หลังจากที่จุนได้เข้าศึกษาในระดับชั้นมัธยม จุนก็ได้ใช้เวลาเพียง 4 ปีก็เรียนจบเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย แต่ในระหว่างเรียนมัธยมนั้นเขาไม่ต้องเสียค่าเทอมเลยซักบาทเดียว เพราะเขาลงสอบชิงทุนทุกๆอย่างที่มี และก็ได้ทุนทุกทุนด้วย แต่ทุนเหล่านั้นจุนได้เพียงแค่ 10% เท่านั้น แล้วเงินมันจะไปไหนได้เล่านอกจากให้ครอบครัว พอเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยจุนก็สร้างผลงานขึ้นมาอีกมากมายจนได้รับทุนการศึกษาที่เยอะมากๆ และก็ไม่เคยต้องเสียค่าเทอมเลย

ตัดภาพมาที่น้องชายของจุนชื่อว่า แจ๊ค พอได้เข้าเรียนก็เกเร ไม่ตั้งใจเรียนกลับถึงบ้านก็เอาแต่เล่นเกม ดูการ์ตูน แต่ถึงอย่างนั้น พ่อแม่ก็ยังคอยให้ท้ายอยู่เสมอ จนจุนอดน้อยใจไม่ได้ ทั้งๆที่ตนเป็นคนหารายได้หลักให้ครอบครัวได้มีกินมีใช้เรียกได้ว่าตั้งตัวได้เลยทีเดียว แต่ก็อย่างว่าจุนแม้จะเป็นคนที่หาเงินเข้าบ้าน แต่ก็ไม่เคยได้รับความเอาใจใส่จากพ่อและแม่เลยแม้แต่น้อย ขนาดข้าวจานเดียวยังต้องทำกินเองในขณะที่ พ่อแม่ลูก 3 คนนั้น ออกไปกินข้าวนอกบ้านอยู่ตลอด และไม่เคยแม้แต่จะชวนหรือซื้อมาฝากจุยเลย โดยตัวของแจ๊คนั้นถูกตามใจถทุกอย่าง อยากไปไหน อยากกินอะไร อยากได้อะไร พ่อแม่เขาก็หามาให้ตลอด ผิดกับจุนโดยสิ้นเชิง

จุนใช้เวลาเรียนมหาวิทยาลัยในคณะแพทย์ศาสตร์ เพียงเวลา 4 ปีเท่านั้น(จาก6ปี) หลังจากเรียนจบด้วยอายุเพียง 18 ปี ซึ่งในวันรับปริญญามีเพียงแค่พ่อของเขากับคนในหมู่บ้านเท่านั้นที่มารับปริญญา โดยไม่เห็นเงาของคนเป็นแม่แม้แต่น้อย แต่จุนก็ไม่เก็บมาใส่ใจ หลังจากนั้นเขาก็ถูกว่าจ้างโดยบริษัท TOF (The Technology of The Future) เป็นบริษัทที่ผลิตสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ ให้ล้ำหน้าล้ำสมัย โดยเป็นเพียงบริษัทเดียวที่ทั้งโลกไว้วางใจในเรื่องของเทคโนโลยีที่ล้ำหน้า มีสาขาใหญ่อยู่ที่สิงคโปร์ ที่บริษัท TOF ได้จ้างให้จุนทำคือ โปรเจคเบรนคอลโทรลเลอร์ หรือเครื่องควบคุมสมอง แต่ไม่ใช่ควบคุมในทางที่ผิด เพียงแค่ควบคุมให้สมองสั่งการในเซิฟเวอร์ที่ทำการตกแต่งขึ้น ซึ่งมีประโยชน์ในหลายๆด้าน อาทิเช่น ด้านการแพทย์ ด้านการศึกษา ด้านการเจรจาทางธุระกิจ และเกมออนไลน์ โดยตัวเครื่องจะเป็นเหมือนที่คาดผมอันหนาทำงานโดนเสียบการ์ดใบหนึ่งเข้าไป มีระบบชาจแบตเพื่อง่ายต่อการพกพา จุนใช้เวลา 5 ปีหลังจากเขาจบปริญญา

ตอนนี้เรียกได้ว่าจุนกลายเป็นมหาเศรษฐีที่อายุน้อยมากๆคนนึงเลยก็ว่าได้เพราะรายได้จากการขายเครื่อง เบรนคอนโทรลเลอร์ เขาได้รับมาจากทางบริษัทเป็นจำนวนถึง 8 หลักในสกุลดอลล่าสหรัฐ แต่เงินทองหรือจะสู้ครอบครัว จุนทำทุกอย่างเพื่อคอบครัว แต่ครอบครัวไม่เคยทำอะไรให้จุนเลย เพียงแค่ให้ที่นอน และให้กำเนิดมาเท่านั้น จุนตัดสินใจออกจากบ้านโดยทิ้งเงินได้ให้ที่บบ้านเป็นหลัก สิบล้านบาทและได้เน้นย้ำว่า "ห้ามมาให้เจอหน้าอีก" ตอนนั้นจุนพูดทั้งน้ำตาที่ต้องตัดสินใจออกจากบ้านเพราะทนกับสภาพแวดล้อมที่ย่ำแย่ของครอบครัวนีี้ไม่ไหว แต่ไฉนเลย พ่อแม่ที่บังเกิดเกล้าก็ยังมีรั้งเขาอยู่

"จุนอย่าไปเลย พ่อกับแม่รักจุนนะ" เสียงของพ่อพูดออกมาเพื่อที่จะรั้งจุนไว้แต่สิ่งที่จุนสัมผัสได้คือ 'ความโลภ' จุนเพียงแสดงสีหน้าเรียบเฉยแม้จะมีน้ำตาไหลออกมา พร้อมพูดประโยคสุดท้ายจริงๆ

"สิ่งนี้คงแทนตัวตนของผมได้นะครับ" จุนพูดจบพร้อมยื่นกระดาษสี่เหลี่ยมผืนผ้าสีน้ำตาลอ่อนๆ ซึ่งไม่ใช่อะไร มันคือเช็คเงินสดนั่นเอง

"อือ ก็คงพอได้ละนะขอบใจมากนะจุน" นี่คือประโยคของคนเป็นแม่หลังจากดึงเช็คไปจากมือจุน และเดินจูงมือแจ๊คเข้าไปในบ้าน โดยทิ้งพ่อและลูก(?)ไว้สองคน

"ผมหวังว่าคงไม่ได้เจอหน้าพวกคุณอีกนะครับ ขอบคุณที่ให้กำเนิด" พูดจบจุนก็ขับรถออกไปจากบ้านทันที เป้าหมายแรกหลังจากออกจากบ้านคือ สิงคโปร์

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จุน ตอนอายุ 27 ชายหนุ่มมากความสามารถ เป็นเศรษฐีตั้งแต่อายุยังน้อยไม่ใช่เพราะโชค แต่เพราะความสามารถ และยังมีปมด้อยคือ พ่อแม่ไม่รัก

มีนา ตอนอายุ 25 ทันตะแพทย์ระดับโลก ที่มีนิสัยสุดจะเป็นความลับระดับโลกเช่นเดียวกัน เธอเรียนจบแพทย์สาขาทันตกรรมในอายุเพียง20ปี เพราะที่บ้านของเธอพ่อก็เป็นหมอ แม่ก็เป็นหมอจึงถูกกดดัน แต่สุดท้ายก็ชอบที่จะเป็นหมอเหมือนกัน